کاوش موضوع دوستی

دوستی رابطه محبت متقابل بین افراد است. می‌توان از جمله ویژگی‌های بارز دوست به مورد اعتماد و مهربان بودن او اشاره کرد. به عبارتی «دوستی» را می‌توان به علاقه به پیشرفت و تکامل «دیگری» تعبیر کرد. دوستی نوعی رابطهٔ مثبت، متقابل و اجتماعی است. دوستی، یک ارتباط رسمی یا مادرزادی نیست و قابل اکتساب است. دوستی رابطه'یِ مستمر و اغلب ناپیوسته ای است که نیازمندیِ دیگری در آن فراتر از بخشندگیِ ماست. باهم بودن، ارتباط چشمی، کلامی و در ادامه تجربه تماسِ جسمی (دست دادن، روبوسی، بغل کردن) لازمهٔ استمرارِ آن است. ارتباط دوستانه از آشنایی صرف عمیقتر است. معمولاً دوستی در تداوم آشنایی و به‌دنبال تکرار تجارب مشترک و خوشایند پدید می‌آید. در مقایسه با ارتباط با آشنایانی مانند یک همکلاسی، همسایه یا همکار، دوستی شکل قوی تری از پیوند بین افراد است. در برخی فرهنگ‌ها، مفهوم دوستی به تعداد کمی از روابط بسیار عمیق محدود می‌شود. در بیشتر مکان‌ها یک فرد می‌تواند دوستان زیادی داشته باشد، به علاوه شاید یک رابطه شدیدتر با یک یا دو نفر، که ممکن است بهترین دوستان نامیده شوند داشته باشد. موضوعیت دوستی در زمینه‌های دانشگاهی مانند ارتباطات، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی اجتماعی، انسان‌شناسی و فلسفه مورد مطالعه قرار گرفته است. نظریه‌های آکادمیک مختلفی دربارهٔ دوستی ارائه شده است، از جمله نظریه تبادل اجتماعی، نظریه برابری، دیالکتیک رابطه و سبک‌های دلبستگی است. اگرچه اشکال زیادی از دوستی وجود دارد که برخی از آنها ممکن است از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد، ویژگی‌های خاصی در بسیاری از این پیوندها وجود دارد. چنین ویژگی‌هایی عبارتند از انتخاب با یکدیگر بودن، لذت بردن از زمانی که با هم سپری می‌شود، و توانایی ایفای نقش مثبت و حمایتی برای یکدیگر. در طی تحقیقاتی که بر روی افراد انجام شد افراد هدف از دوستی را رشد شخصیتی خود دانستند.... بیشتر در ویکی پدیا